Kerst
Door: Maria
Blijf op de hoogte en volg Maria
21 December 2012 | Kameroen, Babungo
Een paar weken geleden ben ik in het weekend naar Uko gegaan. Jozef, de broer van John zou met me meegaan. Wij dus op de bromfiets over het onherbergzame gebied op weg naar het noorden. Jozef is timmerman, dat ik Maria heet en dat het zo tegen kerstmis loopt maakte het wel heel bijzonder. Maar hier houdt dan ook iedere verdere gelijkenis op met het bijbelse verhaal. Het was een bijzonder mooie tocht; prachtige uitzichten op al die bergruggen en na een uur rijden kwamen we aan bij Lake Uko. Volgens het geloof van de mensen hier geeft het vulkanisch kratermeer zelf aan of je dicht in de buurt van het water mag komen door je met golven welkom te heten. Het hele gebied staat bekend vanwege hun bijgeloof en grote kennis van traditionele kruiden.
Toen wij bij het meer kwamen gebeurde er echter niets, geen golven of zo. Het meer lag er doodstil bij. Maar dat kwam misschien omdat we niet eerst bij de Fon om toestemming hadden gevraagd. Ieder dorp en stad heeft een Fon (stamhoofd) en de Fon is zeer machtig. De Fon van Babungo, wat een zeer klein dorp is, heeft 59 vrouwen. En die Fon`s willen natuurlijk ook wat verdienen aan de toeristen, dus moet je van tevoren bij de Fon langs. Dat hebben wij achteraf gedaan en daar was de woordvoerder van de Fon niet zo blij mee, vooral omdat we aangaven niet (meer) naar het meer te willen. In plaats daarvan hebben we het museum van de Fon bezocht en kregen een heleboel handgemaakte tafels, trommels, maskers en meer van dat spul te zien. Nog een beetje rondgelopen door het dorp en toen weer terug over die stoffige weg. Het is droog seizoen hier wat betekend dat de wegen ontzettend stoffig zijn. Iedere auto die langs komt bedwelmd je onder een laag van stof en toen we terug waren herkende ik mezelf nauwelijks vanwege het rode zand op mijn gezicht. Ook mijn longen zaten vol met stof.
Iets anders wat ook bij het droogseizoen hoort is dat ik allerlei nieuwe huisdieren heb. De beesten komen vanwege de droogte en warmte uiten de huizen binnen met het gevolg dat ik regelmatig kleine salamanders over de binnenmuur heb lopen, een kikker in mijn badkamer heb zitten en ik ook gewaarschuwd wordt om mijn deuren dicht te doen anders komen de slangen binnen. Aan de hoeveelheid insecten hier binnen raak je gewend. Alle insecten lijken hier drie maten groter dan in Nederland. Joekels van libellen, kevers, bijen en dan is er nog een heel raar soort vlieg. Ook de mieren en torren zien er soms werkelijk gevaarlijk uit. Cameroen heeft ongeveer 900 soorten vogels en ik heb werkelijk al heel wat mooie exemplaren voorbij zien vliegen; oranje, gele en blauwe vogels. Voor de liefhebbers schijnt het hier een waar paradijs te zijn.
Inmiddels is het op de kop af drie maanden dat ik hier ben en dat doet me denken aan ons mam die altijd zei dat het drie maanden duurt voordat je helemaal aan een nieuwe situatie gewend bent. In haar geval betrof dat dan meestal de periode na het krijgen van een nieuw baby, maar zelf heb ik in het verleden ook vaak gemerkt dat dit zo`n beetje de tijd is die je nodig hebt om helemaal om te schakelen naar een nieuwe situatie. Ik heb nu het idee dat ik in grote lijnen weet hoe het werkt in Afrika en de situaties waar ik in het begin heel raar tegenaan keek en onwennig waren, vind ik nu normaal en vanzelfsprekend. (al zijn er natuurlijk altijd dingen waar ik nooit helemaal aan zal wennen zoals de on-georganiseerdheid van de afrikanen. Dit heeft vaak lang wachten tot gevolg en dan opeens moet er op het laatste moment nog van alles gebeuren).
Omdat mijn visum maar drie maanden geldig is moest ik dus afgelopen week naar Yaounde, de hoofdstad. Ik had al allerlei scenario`s te horen gekregen wat een ramp dat kon zijn; iemand vertelde me dat het 10 dagen had geduurd voordat hij een nieuw visum kreeg en dat hij iedere dag zijn gezicht moest laten zien. John had voor me geregeld dat er een zekere Jousouf met me mee zou gaan naar de veiligheidsdienst waar ik moest zijn voor de verlenging, aangezien de ambassade van Nederland sinds 2010 weg is uit Yaounde. Jousouf heeft enkele jaren geleden voor de VSO gewerkt dus die had ervaring met dit soort dingen. Omdat ondertussen mijn Engelse maatje Margareth in hetzelfde weekend definitief afscheid zou nemen van Cameroen heb ik met haar en een paar anderen van de VSO samen gereisd. `s nachts heb ik in een van de missiehuizen geslapen waar je tegen een vergoeding van ongeveer 6-10 euro per nacht kunt verblijven. De volgende ochtend rond een uur of half 10 kwam Jousouf, Ik kan wel in detail gaan vertellen hoe die dag verlopen is, maar de volgorde hier in Afrika is bijna onnavolgbaar, daarnaast gebeuren er dan ook altijd weer onverwachte dingen, waardoor uiteindelijk alles anders verloopt . Eind van het liedje was dat ik nu met twee papieren rondloop; een bewijs dat mijn paspoort vermisd is??? Is helemaal niet zo, maar volgens Jousouf was dat beter, en een ander waarop bevestigd word dat ik een verlenging heb aangevraagd. Ik kan nu gelang de situatie het ene of het andere papier laten zien. Vanwege de feestdagen verwacht Jousouf dat het zeker twee weken zal duren voordat ik mijn nieuwe visum heb, dus dat betekend dat ik begin van het nieuwe jaar opnieuw naar Yaoundé moet.
In het missiehuis had ik een Vlaamse vrouw ontmoet en omdat het wel klikte hadden we afgesproken dat we op zaterdag samen de stad zouden verkennen. We zijn naar een museum geweest (een van de weinige hier in Yaounde) en daarna naar de markt. Ik moest natuurlijk ook nog even met ons Marijn bellen want die was jarig. Op zaterdagavond met de hele groep uit eten geweest. Er zaten een aantal mannen in het gezelschap die namens het Amerikaanse leger hier wat dingen te doen hadden. Nou heb ik het niet zo op Amerikaanse militairen dus in het begin hield ik de nodige afstand. Toch. terwijl de avond vorderde en we daarna nog met z`n allen naar een nachtclub zijn gegaan, bleken ze wel mee te vallen en hebben we een leuke avond gehad. Het was 4 uur in de ochtend toen ik op mijn bed plofte, en ja hoor, zondagmorgen weer door allerlei christelijke psalmen gewekt. En ik was ook nog mijn oordopjes vergeten mee te nemen!
Ik heb Mags op het vliegveld uitgezwaaid en de volgende dag de Nederlandse dokters die 14 dagen op het centrum gewerkt hebben en ben met John die hun naar Yaounde had gebracht op dinsdagnacht teruggereden. Ik had in eerste instantie `s maandags al met de nachtbus terug willen gaan, maar dat is me afgeraden omdat de nachtbussen in deze periode voorafgaand aan Kerst nogal eens overvallen worden vanwege de vele toeristen die dan in Cameroen zijn.
Van kerstmis zelf merk ik hier niet veel. In Yaounde heb ik een plein gezien wat verlicht is en een aantal straatventers liepen met kunstbomen met wat versiering er in, rond. In Babungo zelf is er helemaal niets van te merken. De meeste mensen in het dorp hebben geen geld voor een kerstboom of kerststal. Ook bij ons in het centrum is er geen versiering. Ik vind het allang best, des te minder sentiment. Aanstaande zondag vertrek ik met de VSO club voor een dag of 4 naar Limbe. Beetje aan het strand hangen en zo.
Ik kan mooi van de gelegenheid gebruik maken om iedereen fijne feestdagen toe te wensen. Niet te veel eten en zo en denk aan al die arme kindertjes in Afrika!
Toen wij bij het meer kwamen gebeurde er echter niets, geen golven of zo. Het meer lag er doodstil bij. Maar dat kwam misschien omdat we niet eerst bij de Fon om toestemming hadden gevraagd. Ieder dorp en stad heeft een Fon (stamhoofd) en de Fon is zeer machtig. De Fon van Babungo, wat een zeer klein dorp is, heeft 59 vrouwen. En die Fon`s willen natuurlijk ook wat verdienen aan de toeristen, dus moet je van tevoren bij de Fon langs. Dat hebben wij achteraf gedaan en daar was de woordvoerder van de Fon niet zo blij mee, vooral omdat we aangaven niet (meer) naar het meer te willen. In plaats daarvan hebben we het museum van de Fon bezocht en kregen een heleboel handgemaakte tafels, trommels, maskers en meer van dat spul te zien. Nog een beetje rondgelopen door het dorp en toen weer terug over die stoffige weg. Het is droog seizoen hier wat betekend dat de wegen ontzettend stoffig zijn. Iedere auto die langs komt bedwelmd je onder een laag van stof en toen we terug waren herkende ik mezelf nauwelijks vanwege het rode zand op mijn gezicht. Ook mijn longen zaten vol met stof.
Iets anders wat ook bij het droogseizoen hoort is dat ik allerlei nieuwe huisdieren heb. De beesten komen vanwege de droogte en warmte uiten de huizen binnen met het gevolg dat ik regelmatig kleine salamanders over de binnenmuur heb lopen, een kikker in mijn badkamer heb zitten en ik ook gewaarschuwd wordt om mijn deuren dicht te doen anders komen de slangen binnen. Aan de hoeveelheid insecten hier binnen raak je gewend. Alle insecten lijken hier drie maten groter dan in Nederland. Joekels van libellen, kevers, bijen en dan is er nog een heel raar soort vlieg. Ook de mieren en torren zien er soms werkelijk gevaarlijk uit. Cameroen heeft ongeveer 900 soorten vogels en ik heb werkelijk al heel wat mooie exemplaren voorbij zien vliegen; oranje, gele en blauwe vogels. Voor de liefhebbers schijnt het hier een waar paradijs te zijn.
Inmiddels is het op de kop af drie maanden dat ik hier ben en dat doet me denken aan ons mam die altijd zei dat het drie maanden duurt voordat je helemaal aan een nieuwe situatie gewend bent. In haar geval betrof dat dan meestal de periode na het krijgen van een nieuw baby, maar zelf heb ik in het verleden ook vaak gemerkt dat dit zo`n beetje de tijd is die je nodig hebt om helemaal om te schakelen naar een nieuwe situatie. Ik heb nu het idee dat ik in grote lijnen weet hoe het werkt in Afrika en de situaties waar ik in het begin heel raar tegenaan keek en onwennig waren, vind ik nu normaal en vanzelfsprekend. (al zijn er natuurlijk altijd dingen waar ik nooit helemaal aan zal wennen zoals de on-georganiseerdheid van de afrikanen. Dit heeft vaak lang wachten tot gevolg en dan opeens moet er op het laatste moment nog van alles gebeuren).
Omdat mijn visum maar drie maanden geldig is moest ik dus afgelopen week naar Yaounde, de hoofdstad. Ik had al allerlei scenario`s te horen gekregen wat een ramp dat kon zijn; iemand vertelde me dat het 10 dagen had geduurd voordat hij een nieuw visum kreeg en dat hij iedere dag zijn gezicht moest laten zien. John had voor me geregeld dat er een zekere Jousouf met me mee zou gaan naar de veiligheidsdienst waar ik moest zijn voor de verlenging, aangezien de ambassade van Nederland sinds 2010 weg is uit Yaounde. Jousouf heeft enkele jaren geleden voor de VSO gewerkt dus die had ervaring met dit soort dingen. Omdat ondertussen mijn Engelse maatje Margareth in hetzelfde weekend definitief afscheid zou nemen van Cameroen heb ik met haar en een paar anderen van de VSO samen gereisd. `s nachts heb ik in een van de missiehuizen geslapen waar je tegen een vergoeding van ongeveer 6-10 euro per nacht kunt verblijven. De volgende ochtend rond een uur of half 10 kwam Jousouf, Ik kan wel in detail gaan vertellen hoe die dag verlopen is, maar de volgorde hier in Afrika is bijna onnavolgbaar, daarnaast gebeuren er dan ook altijd weer onverwachte dingen, waardoor uiteindelijk alles anders verloopt . Eind van het liedje was dat ik nu met twee papieren rondloop; een bewijs dat mijn paspoort vermisd is??? Is helemaal niet zo, maar volgens Jousouf was dat beter, en een ander waarop bevestigd word dat ik een verlenging heb aangevraagd. Ik kan nu gelang de situatie het ene of het andere papier laten zien. Vanwege de feestdagen verwacht Jousouf dat het zeker twee weken zal duren voordat ik mijn nieuwe visum heb, dus dat betekend dat ik begin van het nieuwe jaar opnieuw naar Yaoundé moet.
In het missiehuis had ik een Vlaamse vrouw ontmoet en omdat het wel klikte hadden we afgesproken dat we op zaterdag samen de stad zouden verkennen. We zijn naar een museum geweest (een van de weinige hier in Yaounde) en daarna naar de markt. Ik moest natuurlijk ook nog even met ons Marijn bellen want die was jarig. Op zaterdagavond met de hele groep uit eten geweest. Er zaten een aantal mannen in het gezelschap die namens het Amerikaanse leger hier wat dingen te doen hadden. Nou heb ik het niet zo op Amerikaanse militairen dus in het begin hield ik de nodige afstand. Toch. terwijl de avond vorderde en we daarna nog met z`n allen naar een nachtclub zijn gegaan, bleken ze wel mee te vallen en hebben we een leuke avond gehad. Het was 4 uur in de ochtend toen ik op mijn bed plofte, en ja hoor, zondagmorgen weer door allerlei christelijke psalmen gewekt. En ik was ook nog mijn oordopjes vergeten mee te nemen!
Ik heb Mags op het vliegveld uitgezwaaid en de volgende dag de Nederlandse dokters die 14 dagen op het centrum gewerkt hebben en ben met John die hun naar Yaounde had gebracht op dinsdagnacht teruggereden. Ik had in eerste instantie `s maandags al met de nachtbus terug willen gaan, maar dat is me afgeraden omdat de nachtbussen in deze periode voorafgaand aan Kerst nogal eens overvallen worden vanwege de vele toeristen die dan in Cameroen zijn.
Van kerstmis zelf merk ik hier niet veel. In Yaounde heb ik een plein gezien wat verlicht is en een aantal straatventers liepen met kunstbomen met wat versiering er in, rond. In Babungo zelf is er helemaal niets van te merken. De meeste mensen in het dorp hebben geen geld voor een kerstboom of kerststal. Ook bij ons in het centrum is er geen versiering. Ik vind het allang best, des te minder sentiment. Aanstaande zondag vertrek ik met de VSO club voor een dag of 4 naar Limbe. Beetje aan het strand hangen en zo.
Ik kan mooi van de gelegenheid gebruik maken om iedereen fijne feestdagen toe te wensen. Niet te veel eten en zo en denk aan al die arme kindertjes in Afrika!
-
21 December 2012 - 20:53
Jan:
Heel mooi hoe langzaam het Afrika bij je binnenkomt. Fijne kerstdagen kus -
21 December 2012 - 20:54
Jan:
Heel mooi om te lezen hoe Afrika bij je binnenkomt. Fijne kerst, kus xxx -
22 December 2012 - 14:35
Susan Van Dijk:
Ook voor jou fijne warme (feest)dagen. De actie van 3Fm in het Glazen Huis is dit jaar gericht op het tegengaan van babysterfte in Afrika, dus denken aan kindjes in Afrika, wordt door deze actie erg gestimuleerd. Ik ben benieuwd hoe een jaarwisseling voor jou zal zijn daar in het verre Afrika. In ieder geval wens ik je alvast alle goeds voor 2013! -
22 December 2012 - 16:19
Jos Van Gerven:
Mooi kerstverhaal Maria! Inderdaad via serieus request denken we veel aan Afrika. Maar ik blijf vooral jaloers op je mooi ervaringen. Een groot avontuur met een goed doel. Prachtig. Prettige dagen op het strand en een gezond 2013 voor jou en iedereen daar ( en hier).
Groetjes, Jos -
22 December 2012 - 17:24
Annie:
Hallo Zus, was weer blij dat ik weer wat nieuws van je had, kijk toch geregeld. Allemaal spannend wat je daar meemaakt Denk met de feestdagen aan jouw, dan beleven we het maar zo.Wij vieren het in de Drôme bij Monique, daarna gaan we een weekje skiëen.
Hoop dat je veel foto's meebrengt, met al je verhalen, kun je er een boek van maken. Pas goed op, en tot de volgende keer. Bisous van ons allemaal
Annie -
23 December 2012 - 12:56
Lineke :
Hallo maria! Altijd leuk om je verhalen te lezen! En bij deze wens ik je ook gelijk fijne kerstdagen! Groetjes Lineke -
23 December 2012 - 13:31
Bep:
Ha die Maria,
Wat n verhalen! Je schrijft fantastisch.
Maria, ik denk regelmatig aan je en wens je goede Kerst en jaarwisseling.
Dikke kus van Bep -
25 December 2012 - 14:56
Rita & Michel :
Lieve mama,
Weer heel erg leuk om je verslag te lezen. We zijn blij dat alles goed gaat.
Dikke kus vanuit het regenachtige nederland.
X -
27 December 2012 - 10:35
SRiek:
Ria,
gij,Jozef en de bromfiets,ziede wel daddege wa humor het!
Groetjes sRiek -
10 Januari 2013 - 21:49
Joke:
Hoi Ria
Alles goed ??
Marijn komt alweer bijna(als ze er al niet is,want ik weet haar exacte aankomsttijd niet)
Hier ook alles in orde.
Twee weken vakantie gehad,even wennen de eerste dag maar daarna weet je niet beter.
Julia alweer helemaal gesetteld.
School weer begonnen etc.
Ze blijft voorlopig thuiswonen totdat ze weet waar ze eventueel wordt ingeloot/aangenomen voor geneeskunde.
Claire gaat ook d`r gangetje.
We wachten met spanning je volgende verslag af.
Ik ben benieuwd.
Groetjes
Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
