Laatste reisverslag uit the Gambia
Blijf op de hoogte en volg Maria
03 Maart 2014 | Gambia, Banjul
Om maar meteen met de deur in huis te vallen; ik kom eerder naar huis. Dit is omdat Correndon heeft laten weten dat mijn vlucht komt te vervallen. Schijnbaar gebeurd dit heel regelmatig; als ze zien aankomen dat de vliegtuigen niet meer volledig vol zitten, worden het aantal vluchten per week verminderd. Ik ben naar hun kantoor gegaan wat hier vlakbij is en heb gekeken naar de data die wel mogelijk zijn. Ik heb besloten om 14 maart naar huis te gaan. Helaas net te laat om de verjaardag van Frijanne te vieren, want ik vlieg om 16.00 uur wat betekent dat ik midden in de nacht thuiskom.
Ondertussen zijn Marijn en Rita hier ook nog op bezoek geweest. We hebben weer uitstapjes ondernomen. Het gevoel dat deze trip één lange vakantie is, blijft doorgaan.
Ondertussen gebeurd er in de kliniek ook van alles. Vorige week is er een karavaan van Go for Afrika aangekomen. Dit zijn een tiental auto`s die samen door de woestijn rijden met de bedoeling dat de auto`s met hulpgoederen hier in Gambia achterblijven. De kliniek krijgt ook een busje zodat ze hiermee het personeel wat van ver moet komen kunnen ophalen en wegbrengen. Diegene die het busje gereden heeft is een psychiatrisch verpleegkundige die de bedoeling heeft om ook nog 6 weken vrijwilligerswerk te doen.
Ik lees iedere reactie die geschreven wordt onder mijn reisverhaal en vind het leuk te lezen dat er met mij mee geleefd wordt. Er zijn er een aantal waar ik wel om moet lachen; zoals de opmerking van Jeanne dat Maurice zelf vond dat z`n C-opmerking nog niet zo misplaatst was. Nou ik vind het ook niet misplaatst hoor. En ook Albert maakt er een opmerking over.
Tja, het is hier wel een gegeven en je ziet ze hier aan de kust bij bosjes; de cougars met hun jonge Afrikaanse vriendjes. Maar ook veel blanke mannen op hoge leeftijd, die met bloedmooie jonge Afrikaanse vrouwen rondlopen.
Hoewel de foto waar deze opmerking op sloeg van een heel andere orde was (ik werd gedragen vanuit de boot die de rivier Gambia oversteekt) heb ik er hier wel dagelijks mee te maken. De jonge mannen bieden zich aan en toen ik vorige week met Marijn en Rita op stap ging zijn we in een kroeg geweest die schijnbaar een ontmoetingsplek was voor beide partijen.
Hoewel ik mezelf als behoorlijk vrijdenkend zie, stuit het me toch tegen de borst en hoewel sommige het hebben over echte liefde kan ik het niet nalaten om aan het financiële plaatje te denken als ik zo`n koppeltje zie lopen. Maar ja, je weet niet hoe de dingen lopen.
Gisteren met Marijn en Rita naar Magasutu geweest. Dit is een park voor toeristen waar je een hele dag wordt bezig gehouden. Boottocht, wandeling, zwembad, Afrikaanse dans en craftmarket. Er zat ook een honderdjarige Holy man die je toekomst kon voorspellen voor 100 dalasi. Wij natuurlijk gedaan; Ik moet drie bananen kopen en drie witte vellen papier en die aan 3 oude mensen geven. Als ik dat gedaan heb, komt er een man in mijn leven. Hij heeft het bij mij niet over een zwarte man gehad zoals bij Rita en Marijn.
Dus jullie zien; het kan nog alle kanten op (behalve 3e of 4e vrouw, dat zie ik niet gebeuren).
Maar het zijn de Afrikanen die me leren om bij de dag te leven. Dat moeten ze hier ook wel want er gaan hier zoveel mensen dood. Vooral malaria is hier vaak de doodsoorzaak. Veel mensen die ik hier heb leren kennen hebben wel een kind of ander familielid verloren vanwege malaria.
Ik voel me steeds erg bevoorrecht. De vrijheid en het geld hebben om te kunnen reizen in tegenstelling tot de meeste mensen hier die nauwelijks rond kunnen komen. Gambia heeft geen natuurlijke rijkdommen dus voor de meeste rijke landen is dit land niet interessant. Vooral op het platteland is de armoede groot. Te weinig banen en te grote families die allemaal moeten leven van het inkomen van de weinigen die wel een baan hebben. De verpleegkundigen bij ons verdienen 5000 dalasi per maand (100 euro) terwijl een zak rijst al 1500 dalasi kost. Je wordt er hier dagelijks mee geconfronteerd dat het niet eerlijk verdeeld is in de wereld.
Ik wens jullie allemaal een fijne carnaval en zie hopelijk iedereen weer in goede gezondheid vanaf de 15e maart.
Dikke kus
Ondertussen zijn Marijn en Rita hier ook nog op bezoek geweest. We hebben weer uitstapjes ondernomen. Het gevoel dat deze trip één lange vakantie is, blijft doorgaan.
Ondertussen gebeurd er in de kliniek ook van alles. Vorige week is er een karavaan van Go for Afrika aangekomen. Dit zijn een tiental auto`s die samen door de woestijn rijden met de bedoeling dat de auto`s met hulpgoederen hier in Gambia achterblijven. De kliniek krijgt ook een busje zodat ze hiermee het personeel wat van ver moet komen kunnen ophalen en wegbrengen. Diegene die het busje gereden heeft is een psychiatrisch verpleegkundige die de bedoeling heeft om ook nog 6 weken vrijwilligerswerk te doen.
Ik lees iedere reactie die geschreven wordt onder mijn reisverhaal en vind het leuk te lezen dat er met mij mee geleefd wordt. Er zijn er een aantal waar ik wel om moet lachen; zoals de opmerking van Jeanne dat Maurice zelf vond dat z`n C-opmerking nog niet zo misplaatst was. Nou ik vind het ook niet misplaatst hoor. En ook Albert maakt er een opmerking over.
Tja, het is hier wel een gegeven en je ziet ze hier aan de kust bij bosjes; de cougars met hun jonge Afrikaanse vriendjes. Maar ook veel blanke mannen op hoge leeftijd, die met bloedmooie jonge Afrikaanse vrouwen rondlopen.
Hoewel de foto waar deze opmerking op sloeg van een heel andere orde was (ik werd gedragen vanuit de boot die de rivier Gambia oversteekt) heb ik er hier wel dagelijks mee te maken. De jonge mannen bieden zich aan en toen ik vorige week met Marijn en Rita op stap ging zijn we in een kroeg geweest die schijnbaar een ontmoetingsplek was voor beide partijen.
Hoewel ik mezelf als behoorlijk vrijdenkend zie, stuit het me toch tegen de borst en hoewel sommige het hebben over echte liefde kan ik het niet nalaten om aan het financiële plaatje te denken als ik zo`n koppeltje zie lopen. Maar ja, je weet niet hoe de dingen lopen.
Gisteren met Marijn en Rita naar Magasutu geweest. Dit is een park voor toeristen waar je een hele dag wordt bezig gehouden. Boottocht, wandeling, zwembad, Afrikaanse dans en craftmarket. Er zat ook een honderdjarige Holy man die je toekomst kon voorspellen voor 100 dalasi. Wij natuurlijk gedaan; Ik moet drie bananen kopen en drie witte vellen papier en die aan 3 oude mensen geven. Als ik dat gedaan heb, komt er een man in mijn leven. Hij heeft het bij mij niet over een zwarte man gehad zoals bij Rita en Marijn.
Dus jullie zien; het kan nog alle kanten op (behalve 3e of 4e vrouw, dat zie ik niet gebeuren).
Maar het zijn de Afrikanen die me leren om bij de dag te leven. Dat moeten ze hier ook wel want er gaan hier zoveel mensen dood. Vooral malaria is hier vaak de doodsoorzaak. Veel mensen die ik hier heb leren kennen hebben wel een kind of ander familielid verloren vanwege malaria.
Ik voel me steeds erg bevoorrecht. De vrijheid en het geld hebben om te kunnen reizen in tegenstelling tot de meeste mensen hier die nauwelijks rond kunnen komen. Gambia heeft geen natuurlijke rijkdommen dus voor de meeste rijke landen is dit land niet interessant. Vooral op het platteland is de armoede groot. Te weinig banen en te grote families die allemaal moeten leven van het inkomen van de weinigen die wel een baan hebben. De verpleegkundigen bij ons verdienen 5000 dalasi per maand (100 euro) terwijl een zak rijst al 1500 dalasi kost. Je wordt er hier dagelijks mee geconfronteerd dat het niet eerlijk verdeeld is in de wereld.
Ik wens jullie allemaal een fijne carnaval en zie hopelijk iedereen weer in goede gezondheid vanaf de 15e maart.
Dikke kus
-
03 Maart 2014 - 21:38
SRiek:
Ria,
Alvast gefeliciteerd met je verjaardag en een goeie reis terug!!!
Groetjes sRiek -
04 Maart 2014 - 07:01
Lisette:
Ha Maria
Lang zal ze leven, lang zal ze leven. Zijn we er weer niet bij om je verjaardag te vieren. Maar het wordt vast een Afrikaans feestje. Veel plezier vandaag. En tot snel, ben je in ieder geval op tijd terug voor de aangifte!
Groetjes Lisette -
04 Maart 2014 - 13:54
Sien:
Ha Ria,
Van harte gefeliciteerd en een fijne verjaardag toegewenst, je ziet wij denken aan jou. En Frijanne is de 16de jarig. Weet iedereen dat ook meteen. Waar is het feestje? Daar is het feestje
Groetjes en tot gauw
Sien -
04 Maart 2014 - 17:59
Bep:
Hoi Maria,
Gefeliciteerd met je verjaardag!
Fijne tijd nog daar!!
-
04 Maart 2014 - 18:40
Antonia:
Hallo zus, bij deze van harte gefeliciteert met je verjaardag daar. Ook degene van mijn dochter, dus vergeten doen we niet. Hopelijk nog een fijne tijd, en alvast een goede terug reis gewenst.
Ga komende vrijdag naar Brabant, en de 12de vertrekken we naar spanje. Dus misschien dat Ik je kan ontmoeten als we daar van terug zijn.
Leuk dat je dochters op bezoek zijn.
Bisous en tot vlug ziens -
04 Maart 2014 - 19:47
Wilma:
Hey Maria,
Blijkbaar ben je jarig. Proficiat!
Ik gun je nog een hele fijne tijd daar, zo te lezen lukt dat prima! Wel raar hoor dat zo'n maatschappij zomaar bepaalt dat je verblijf wordt ingekort...Nou nog vlug even die bananen regelen, die hebben ze daar vast zat, je weet maar nooit wat het oplevert.
Het is lekker weer in Nederland, echt een lentegevoel, dus als dat zo blijft kunnen we weer lekker wandelen.
Hartelijke groeten,
Wilma -
04 Maart 2014 - 20:10
Naima:
Hey schat, nogmaals gefeliciteerd en koop godsamme die bananen en berevellen of zoiets ;-)
Klote dat je eerder naar huis moet, maar miss ook wel fijn weer thuis te zijn..
Bevoorrecht zijn we zeker en kan me voorstellen dat je er daar extra bewust van wordt. En grappig.. Ik ben hier bezig om zoveel mogelijk in het hier en nu te blijven en daar ben jij er op jouw manier mee bezig onder andere omstandigheden. Geniet van de laatste weken liefie!! xxxxxxx Naima -
05 Maart 2014 - 16:27
Maria Van Meel:
Allemaal heel hartelijk bedankt voor de felicitaties.
Ik heb niet teveel aandacht besteed aan mijn verjaardag, maar omdat ik van Metsje hoorde dat verjaardagen hier niet worden gevierd dacht ik dat het geen kwaad kon het te zeggen tegen de jongeman die bijna dagelijks met me meeloopt als ik boodschappen doe of van mijn werk naar huis loop.
Nou, er was geen ontkomen aan. Moest `s avonds mee op het strand een pilsje pakken om het te vieren.
Heeft me wel weer een heel bijzondere verjaardags- herinnering opgeleverd!
gr. Maria
-
06 Maart 2014 - 08:18
Piet:
Hey Maria, ik hou 't kort want voel me niet op m'n gemak tussen alleen maar vrouwen boven me.
Gefeliciteerd en alvast welkom thuis, gezond en wel. Met beetje geluk kun je er weer 'n jaartje tegen. -
06 Maart 2014 - 20:36
Joke:
Hey Ria
Dat weekeinde ben ik in Brabant,wellicht dat ik je tref.Jammer dat je noodgedwongen eerder terug moet,zullen ze bij Novadic niet erg vinden
Groet
sJo
-
17 Maart 2014 - 09:34
Vermeiren Marie-Christine:
Maria!!! alweer voorbij... Ik heb met veel aandacht je verslagen gelezen. Ja heel mijn lichaam komt in opstand als ik lees hoe onrechtvaardig de verdeling is in de wereld!!! Ik ben zo blij dat je het daar fijn vond en hoop je snel te kunnen ontmoeten. Het is hier ook druk geweest en op 4 april vertrek ik even naar India samen met mijn zoon. Helaas niet om te gaan werken nu, maar genieten ga ik zeker doen. Nu moet jij je weer aanpaasen aan het leven hier en ik weet uit ondervinding dat dat moeilijker is dan gewoon vertrekken naar ergens.
Ja we moeten zeker beseffen hoe geweldig het is dat wij onze dromen kunnen waarmaken...
Hopelijk zien we mekaar ergens in mei...joepie!!! Dikke knuffel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
